संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

साधुः, महात्मा — संसारं त्यक्त्वा धर्मम् अनुसृत्य जीवति।; "साधोः जीवनं परोपकारेण गच्छति।" (noun)